tag:blogger.com,1999:blog-296683523407391828.post7932349588856841929..comments2023-11-02T15:11:31.976+02:00Comments on ΗΝΩΜΕΝΑ ΒΟΥΣΤΑΣΙΑ: AttleeUnknownnoreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-296683523407391828.post-68603700564207324052009-07-27T11:08:49.847+03:002009-07-27T11:08:49.847+03:00και ο Χάρντιγκ !
τον κσεχασες.και ο Χάρντιγκ !<br /><br />τον κσεχασες.Γουφhttps://www.blogger.com/profile/08820215093075757405noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-296683523407391828.post-71237500563322953372009-07-11T11:30:46.583+03:002009-07-11T11:30:46.583+03:00...και το φχαριστήθηκα το ποίημα. Αλλά όταν το γρά......και το φχαριστήθηκα το ποίημα. Αλλά όταν το γράφω εγώ αυτό είναι σα να ληστεύω εκκλησία.kukuzelishttps://www.blogger.com/profile/17221577562331121910noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-296683523407391828.post-14773783991124119292009-07-11T10:49:49.041+03:002009-07-11T10:49:49.041+03:00Ποια η διαφορά ανάμεσα σ' εκείνο που (ο Χάλερ)...Ποια η διαφορά ανάμεσα σ' εκείνο που (ο Χάλερ) απέφυγε (το άκεφο γαμήσι) και σε κείνο που δεν απέφυγε (να μιλάει ζαλισμένος απ τα λικέρ για τον Άτλι, ενώ τα κόκκινα γοβάκια της στέγνωναν); Μήπως πόθησε αστακό κι έφαγε βλήτα; Σε ποιον θα ανήκει η κόκκινη (ματωμένη;) ανάμνηση; Σ' εκείνην; Στον Χάλερ; Και στους δύο; Η γλώσσα, που βάφει, την ανάμνηση με πρινοκόκκι, είναι η γλώσσα ιδιαίτερος τρόπος έκφρασης ενός ατόμου (του Χάλερ) ή η γλώσσα σύστημα επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπων; Τις δύο πίντες λικεράκι θα έβρισκε, λέω, αφορμή να τις πιει ούτως ή άλλως (Δεν τον ξέρω όμως και μπορεί να κάνω λάθος). Ο Άτλι μπορεί να τα κατάφερνε καλύτερα.kukuzelishttps://www.blogger.com/profile/17221577562331121910noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-296683523407391828.post-91366536431178716702009-07-11T02:38:55.346+03:002009-07-11T02:38:55.346+03:00Ανάμνηση: ο Χάρυ Χάλερ είναι ο Λύκος της Στέππας, ...Ανάμνηση: ο Χάρυ Χάλερ είναι ο Λύκος της Στέππας, του ομώνυμου μυθιστορήματος του (Χ)έρμαν (Χ)έσσε, που το έκαναν και τραγούδι οι Boney M ('He was a Steppenwolf / and now a handsome man...')<br /><br />Τον Λύκο μου τον είχε πάρει δώρο για την Πρωτοχρονιά η θεία μου η Γιάννα. Ήμουν 12 χρονών, τον διάβασα και χέστηκα πάνω μου από τον φόβο και την ταραχή. Τον ξανάπιασα (και τον τελείωσα) μετά από έξι-εφτά χρόνια. Δε μου άρεσε. Μετά διάβασα το Σιντάρτα, που δεν αναφερόταν στον Σιντάρτα Γκαουτάμα, αλλά σε κάποιον συνονόματό του (όπως το Life of Brian δεν αναφέρεται στον Χριστό, κάπως έτσι). Δε μου άρεσε. Μου άρεσε το Νάρκισσος και Χρυσόστομος. Τότε.Sraoshahttps://www.blogger.com/profile/12286368577729004683noreply@blogger.com