Σ ένα σουπλά της Έπσιλον,έργο ΣταυρούλαςΠαπασπύρου,τετρασέλιδο,κι ενόσω παρου-
Σιάζεται η αναμενόμενη τόσα χρόνια αλληλο-
Γραφία Κατσίμπαλη-Σεφέρη,υπάρχουνε
Δυό πιπεράτα που μ ένδιέφεραν. Ψεύτη
Και σκατάνθρωπο,ονομάζει τον Ελύτη η Μαρώ
Ενώ ο Κατσίμπαλης τον σκέφτεται τρυφερά
Παρά τις αντιρρήσεις του: «Δεν υπάρχει
Τρόπος να τον φέρουμε σε θεογνωσία
Αυτόν τον πουστριλέ;»ρωτάει το 1948,
Ίδια εποχή που με φωτογράφισαν γυμνό
Στα Γιαννιτσά του εμφυλίου, μονίμως
Απορημένο γιατί των λοβών μου η μοιρασιά
Έγινε ερήμην της φαλάκρας μου.Με τον
Σεφέρη έζησα καλά την εφηβεία, με τον Ελύτη
Απόσωσα ό,τι άφησε ακέραιο η ζαφορά
Του λόγου. Αλλά ναι, με ενοχλούσε κάτι
Από τον νομπελίστα 2. Το πεπέλο του.
Φορούσε σε πολλές φωτογραφίες
Ένα πηλίκιο ναυτικό, της μόδας κάποτε
Που θεωρούσα κατάλληλο γιά ναυτικούς
Κι όχι γιά ποιητές όπως η πίπα που κρατεί
Συνεχώς ο Γραμματικάκης, υπηρξε μόνιμο
Εμπόδιο να διαβάζω τα βιβλία του,
Πλην των γνωστών επιπολαίων κοιταγμάτων,
Εννοείται.Πολύ ταλέντο ξέφυγε λοιπόν
Από τις κούφες ,τα καλάθια του κυρίου
Σαβαώθ,διότι η ποίηση φυλάγεται
Από τους γνώστες σε σφηκοφωλιά
Γι΄αυτό και οι θαυμαστές και οπαδοί,
Λάτρεις και κληρονόμοι, ιδρυματικοί και λοιπά
Των ποιητών του κόσμου, μοιάζουν
Τόσο, μα τόσο φουσκωμένοι. Είναι
Απ΄τα τσιμπήματα μιάς σφήκας,κι όχι
Ενός στίχου,ειδικά ακατανόητου.
10 σχόλια:
Ο Κατσίμπαλης ήτανε φίλος του παππού μου. Γνωρίστηκαν στο τυπογραφείο του Μηνά Μυρτίδη. Του έμαθε ορθογραφία και έκανε λογοπαίγνια με το όνομά του (και δικό μου). Καμάρωνε πάρα πολύ για το παρατσούκλι `Κολοσσός του Μαρουσιού`, έλεγε ο παππούς.
Το σπίτι του μέχρι πρόσφατα ρήμαζε, αλλά έχω καιρό να περάσω από εκεί.
Πάντως είδα την καινούργια προτομή του και χάρηκα.
Ο Σεφέρης κορόιδευε μέχρι και τον άγιο τον άνθρωπο, τον Σικελιανό.
Θα προσπαθήσω να σε κάνω να αλλαξεις γνώμη για το κάπνισμα πίπας....
Ωραιότατον!
@Μπερεκέτην,
Να μην κάμεις τίποτε.Δεν θέλεις για άντιπαλό σου σε θέματα θεώρησης μια γυναίκα, και ειδικά την Φαραώνα;-)
Το "ωραιότατον" επήγαινε δια το ποίημα. Όχι για το κάπνισμα πίπας. Άλλωστε ήταν ατυχής η έκφραση του σχολίου μου. Ήθελα να πω "θα ήθελα να αλλάξω την άποψη ότι οι καπνιστές πίπας γίνονται από αλαζονικότητα". Όχι όλοι. Και εστίασα σ' αυτό, γιατί τί άλλο να πεις όταν διαβάζεις ένα ρυθμικό διαμάντι, όπως Η ΣΦΗΚΑ. Προσποιείσαι ότι ξεγελάστηκες και εστίασες στα περιφερειακά. Διότι μου φαίνεται αλαζονικό επίσης να πω: "κατάλαβα μαέστρο τον στόχο σας, δείτε τί καλά που το κατάλαβα".
Ο λόγος που δεν αρέστηκα στο κάπνισμα με πίπα, ή πούρο, ή στο πτύειν τον ταμπάκον, ήταν ο φιλάρεσκος κουβαράς από κινήσεις, ύφος και κυρίως ειδικής χροιάς θυμοσοφία που απέπνεαν οι αυτουργοί τους. Είτε ήταν γνωστοί και φίλοι, είτε ήρωες άυλοι.Όταν ο Ζαν Πιερ Λεό πετούσε το τσιγάρο στον αέρα και το άναβε μετά, όταν ο Εντυ Κωνσταντέν στο Αλφαβιλ άναβε το τσιγάρο με μεγάλη φλόγα αναπτήρος, το έβρισκα ελκυστικό. Αλλά βλέποντας τον Θάνο Μικρούτσικο ή τον Γκέτς να καταφεύγουν κάθε τρείς και τόσο στα καθαριστικά τους τσαμασίρια,στη μέση μιάς κουβέντας,με έπιανε θλίψη και μάραση.Γιά τα πουράκια και δη τα κοχίμπα δεν το συζητάω. Είναι ένδειξη παρακμής του ανθρβπίνου είδους. Έζησα βέβαια ελάχιστες πρώιμες στιγμές σε καπνιστήριο, όπου αυτά είχαν άλλη ομορφιά αλλά ποτέ δεν είχαν αίγλη.
Ο Χοιροβοσκός, βλέποντας ότι οι συντρείς το βαρύναμε το καταμαράνι,είναι ο μόνος που μας πειράζει και προσπαθεί να μας κάνει να γελάμε, αλλα μάταιος κόπος.Με φαίνεται ότι ήρθαμε στα βουστάσια γιά την μυρωδιά, γιά το περιθώριο, γιά την σιωπή και γιά ταις αγελάδες.
Χα. Σας είδα μάλλον χτες σε κεντρικόν κατάστημα της πόλης, όταν πλήρωνα λογαριασμούς - σας κατάλαβα από το μούσι, αν και δεν το είχατε έτσι ωραία περιδεμένο όπως σε μια φωτό στο παλαιό μπλογκ.
Δεν σας μίλησα γιατί οι στιγμές που υποκύπτουμε, έστω και στην τεχνολογία, είναι αυστηρώς προσωπικές :p
Χα! με πιάσατε σε περίοδο που αφήνω μαλλιά-σε λίγο θα αφήνω και μυρωδιά κολλυβά, καθώς μεγαλώνει η απεξάρτησή μου από το κάπνισμα.Καθώς μπήκα σε ΕΝΑ μαγαζί χτές στην πόλη, και υπήρχαν στα 40 λεπτά όπου εκάθησα έξι κυρίες,ήσασταν εκείνη που χαιρέτισε ως αστραπή το παιδί που με εξυπηρετούσε, ή η κυρία που προηγήθηκε φορώντας κάτι παράξενα τακούνια σε μαύρες μπότες, καφετιά;
Αστειεύομαι. Καλά κάνατε και δε μου μιλήσατε.Έχω ανάγκη από τιμωρημένη συνείδηση...
Γκουχ, ας παραμείνω ανεντόπιστη αυτή τη φορά. Την επόμενη θα σας κάνω μούτες. Αν θέλετε αρωγή με το νεοαποκτηθέν (πολύ ωραίον) γκάτζετ, στη διάθεσή σας μια και είμαι ήδη χρήστις - πάντως αν πιάνετε 3G πιο πέρα από το Σαρόκο εμένα να μου τρυπήσετε τη μύτη, τραλαλα* :)
Το απέκτησα χάρη στον γιόκα μου, που μου εχάρισε δυό χρόνων αναβαθμίσεις του.Δεν πιάνει τίποτε, αλλά από ντιζάιν,άπαιχτο.Μέσα σε 48 ώρες κατάφερα και έβαλα τις διευθύνσεις του παλιού στο νέο, χωρίς να το ανατινάξω.Δεν συνδέθηκα ακόμη με Ίντερνετ, διότι το παιδί μου λέει "άσε τα χαζά και δούλευέ το μόνο σε περιβάλλον Wi-fi." Νά ΄ξερα και τι σημαίνει αυτό, καλά θα ήταν....
Πολυ ωραιο ποιημα.
Δημοσίευση σχολίου