Πετεφρής: ΤΟ ΑΡΙΣΤΟΝ

Το Άριστον ήταν καφενείο στα Γιαννιτσά, όπου πήγαινα αραιά να φωνάξω τον πατέρα μου να έρθει σπίτι να φάμε, μεταξύ 1956 και 1964.Ωσπου να τελειώσει το τάβλι, έπιανε το αφτί μου διάφορα εκεί.
Ευταξίας και λευκό κοστούμι
Γιά τον Καραμανλή στο καφενείο το Άριστον διέδιδαν ότι ήταν αρεστός και βοηθός του Ευταξία που τον έβαλε στα σαλόνια.Στο ίδιο καφενείο άκουσα από έναν με κρεμασμένα μάγουλα ότι ήταν μονάρχης, δηλαδή από την κοιλιά του είχε κατέβει ένα αρχίδι, πράγμα που τον έκαμε σχετικά αδιάφορο στα σεξουαλικά. Αργότερα, γνώρισα δυό μονάρχες,καλούς φίλους και συνεταίρους σε κρεβάτια, και είχαν καταξεσκίσει την τοπική τους και ευρυτέρα κοινωνία.Μιά ευγενική κυρία που έζησε κατοχή θυμόταν που τον βλέπανε οι φιληνάδαις να κατέρχεται το πεζοδρόμιο όπου το μέγαρο Σλήμαν και έλεγαν «το λευκό κοστούμι». Ηταν όμορφος τότε ο Καραμανλής.Ακούστηκε ότι έβρισε την βασίλισσα, ότι τσακώθηκε μαζί της, ειδικά στην υπόθεση με την γυναίκα του Αμπατιέλου στο Λονδίνο.Δηλαδή ότι την έδειρε.Ακούστηκαν διάφορα με αγορές στα βραχώδη όρη και ιστορίες με εργολάβους της Ομόνοιας την ίδια εποχή που πιάσανε πολλά μποντικάκια μέσα σε μοδάτα ζαχαροπλαστεία, ενώ μιά γυναίκα σιδέρωνε την Σπυριδούλα,και ο Δράκος στη Σαλονίκη είχε ξεκινήσει τον βίο του.Η θεία μου έλεγε στις κόρες της μιά ιστορία με μιά πλουσιοκόρη που έκανε πάρτι με σκυλιά, ενώ έλεγαν γιά μιά άλλη κυρία ότι έκανε μπάνιο με γάλα γαϊδούρας-μετά από πολλά χρόνια μου την έδειξαν από μακριά.Κανένας όμως, ποτέ των ποτών δεν είπε γιά τον Καραμανλή ότι δεν πρέπει να κυβερνήσει λόγω μονής κοχόνας.Απεναντίας τον παίνευαν ή τον σχαίνονταν βάσει πολιτικής ατζέντας.
Αρναούτης, Λεβίδης ή Χοϊδάς;
Οταν πέθανε ο Παύλος αρχές του 1964, στο καφενείο το Αριστον πίστευαν ότι τον δολοφόνησαν.Δεν θυμάμαι ποιός από τους τρείς, επειδή ακούστηκαν και οι τρείς. Με μία σφαίρα.Ηταν σαν σλαπστικ- ο ένας πυροβολούσε τον άλλον μπροστά σε ένα απύθμενο και απύλωτο μυστικό του οποίου την μυστικότητα δεν ήταν δυνατόν να παραβιάσει κανείς.Αλλά ήταν μιά ιστορία πεποιημένη πάνω σε υπόθεση πλαστοπροσωπίας, όπως στον αιχμάλωτο της Ζέντα.Όπως είχαμε μάθει εντατικά να φιλάμε και ιδίως να μας αγγίζουν μέσα από τα κινηματογραφικά έργα, απαιτώντας έξτρα κουνήματα και παρέχοντας άλλα, ανάλογα με την έκλυση των ηθών σε δύο διαστάσεις,έτσι και η πολιτική έμπαινε από τις ταινίες στην νεοελληνική ζωή και την βόλευε.Και τα βασιλόπουλα και τα πριγκηπόπουλα και την Φρειδερίκα και την προίκα της Σοφίας, και τον έρωτα του διαδόχου με την Βουγιουκλάκη, αλλά και που βγήκε χτυπώντας με την αγκώνα κάτι τούβλα ως καρατέκας, τα ιστορούσαν στο Αριστον ως βλαμένα αποπαίδια ενός σιωπηλού άνακτος και μιάς δυναμικιάς μπερδεψομπούτας άνασσας.Την εκτιμούσαν όμως, επειδή το 1958, ήρθε να μοιράσει βιβλιάρια και ζήτησε καφέ και ο καφές αργούσε και είπε κόκκαλα έχει αυτός ο καφές; και όλοι θαύμαζαν που μιλούσε ωραία ελληνικά. Σε κάθε τρείς- τέσσερις χειραψίες, μπροστά στο μετέπειτα καφενείο του Κουτούδη, η Φρειδερίκη και η Σοφία πλένονταν με πράσινο οινόπνευμα.Αλλά πιστέψτε το, κανένας δεν σκέφονταν να διαμαρτυρηθεί ότι κάποιος κακώς κυβερνούσε επειδή ήταν χαρτόμουτρο ή αλογομούρης.
Ο γυναικάς
Γιά τον Γέρο της Δημοκρατίας δεν έλεγαν στο Αριστον πόσο γυναικάς υπήρξε, αλλα πόσο παπατζής, ειδικά στα Δεκεμβριανά.Οταν είχε πεί εκείνο το πιστεύομεν και εις την Λαοκρατίαν ,που δεν ξέρω καν άν το είπε.Το να είσαι γυναικάς ήταν καλό πράγμα στην κεντρική Μακεδονία στο γύρισμα του 1960.Πάλι δεν ξέρω γιατί.Γιά τον γιό Ανδρέα έλεγαν ότι είναι διάνοια, αλλα πράκτορας.Απεναντίας, το γιό του Βενιζέλου τον έλεγαν όλοι Κλικλή και τον θεωρούσαν στο Άριστον πράκτορα.
Οι πολιτες του Καλαί στην Σεβάς Χανουμ.
Οι νοικοκυραίοι σπανίως κεφάρανε, κι αυτό συνέβαινε με τις ντιζέζ που πλάκωναν στα Γιαννιτσά όταν ο κόσμος πληρώνονταν γιά τα μπαμπάκια.Δυό μαρτυρίες: αγροτόπαιδα την άνοιξη τραγουδούσαν:
Ωχ τι καλά
ένα μαμούν’
θα γίνουν
τα μπαμπάτσα μας
ωχ τι καλά
Και όταν ο γανωτής έκανε την περιοδεία στις γειτονιές, η προσωδία ήταν:
Ο γανωτζής ο Νώντας
μπακίρια
γιά γάνωμα
όποιος στον Νώντα θα γανώσει
στα μπαμπάκια θα πληρώσει.
Οταν ήρθε η Σεβάς Χανούμ έγινε τση πουτάνας. Χάθηκαν πολλά λεφτά και επαναστάτησαν οι κυράδες, σαν εκείνο το κουμούνιο με τις κυράδες μετά τη μάχη της Πελαγονίας(1258) όταν οι ιππότες εσκοτώθησαν ούλοι .Πήγαν εν σώματι και απαίτησαν να φύγει η ντιζέζ γιά να μείνει και κανένα τσουκάλι ζεστό στην πόλη.Στο Άριστον, αυτοί που πρωταγωνίστησαν στα δραματικά επεισόδια με την Σεβάς Χανούμ, είχαν το κουράγιο να αστειεύονται μεταξύ τους,αρκετά χρόνια αργότερα.
Ο δάσκαλος και το παράθυρο
Ενας όμορφος δάσκαλος ονόματι Λαμνάς(το άλλαξα λίγο) πηδούσε μιά γυνάικα στο δωμάτιό της και ήρτε ο άντρας της και έφυγε από το παράθυρο στον δρόμο. Αλλά δεν απολύθηκε και δεν έγινε τίποτε απολύτως.
Παιδεραστές
Ο Καρφοκυρίδης,και ο Κρουμπαρίτης ήταν κωλόμποι και πιάνασι τα κωλιά από τους μαθητές.Δάσκαλοι. Ενας της παιδαγωγικής, άλλος δάσκαλος ισως και τριών μαρτύρων.Απλώς μας έλεγαν να προσέχουμε και να μη τους καθόμαστε. Ολοι τους πήραν σύνταξη, κανονικά. Αυτοί που ξεμονάχιαζαν,ως καθηγητές, τις εκταίες στο Γυμνάσιο, δεν θεωρήθηκε ποτέ ότι έκαμναν κάτι μεμπτό. Απεναντίας όλοι βρίζαμε έναν γερογυμνασιάρχη, τον Ζαβιτσιανάκη(1965) επειδή δεν μας άφησε να παμε στην κηδεία μιάς συμμαθήτριάς μας, της Τοτοκώτση.
Η πουτάνα βράχηκε με οξυζενέ
Μια συμμαθήτριά μας, με γκουρλωμένα μάτια, έρριξε οξυζενέ στα μαλλιά της και έγινε κατάξανθη.Το τί τράβηξε, δεν περιγράφεται. Την ήλεγαν πουτάνα και κάθε τόσο την ρήμαζανστις αποβολές και με διασυρμούς πολλούς. Κι όμως, καμιά δεν χαμογελούσε τόσο ξένοιαστα στην πολη.Και μέσα στο Αριστον την έλεγαν πουτάνα.
Κριστίν Κήλερ
Το 1963 διαβάσαμε γιά τον Προφιούμο και την Κριστίν Κήλερ και πράκτορες, όπως τον Ιβάνωφ και γαμήσια που οδηγούσανσε παραιτήσεις. Στο Αριστον λέγανε ότι αυτά είναι αηδίες κανονικές και ότι η Ελλάδα θα καταστραφεί όταν περάσουν και εδώ αυτές οι σαχλαμάρες οι αμερικάνικες.Τι σημασία έχει, έλεγαν ποιός γαμεί και πως γαμεί. Σημασία έχει να είσαι τζώρας , να κυβερνάς, να έχεις νιονιό, όπως ο Μαρκεζίνης, αλλα όχι, προς Θεού, ο Μαρκεζίνης.Τώρα που ήρτε το πληρωμα του χρόνου,το μνημονεύω δι΄ενθύμησιν.