Το 1979 ο Σέρζ Γκαινσμπούργκ αγόρασε το πρωτότυπο χειρόγραφο του εθνικού ύμνου της Γαλλίας. Διαπίστωσε έτσι, με τα ίδια του τα μάτια, ότι ο Κλαύδιος Ιωσήφ Ρουζέ Ντελίλ, από το δεύτερο ρεφραίν και μετά, έγραφε "aux armes, citoyens! et cætera" (δηλαδή, "στα όπλα, πολίτες! κτλ", αντί για ολόκληρο το ρεφραίν: "Στα όπλα πολίτες/ Σχηματίστε τα τάγματά σας/ Προελάστε, προελάστε/ Αφήστε το μολυσμένο αίμα [των εχθρών]/ Να ποτίσει τα αυλάκια στα χωράφια μας"). Ο Σέργιος αισθάνθηκε δικαιωμένος που εμπιστεύτηκε το εγκυκλοπαιδικό λεξικό Grand Larousse, όπου είχε διαβάσει την μεταγραφή του χειρογράφου με τους στίχους του ύμνου. Είχε, πριν λίγο καιρό, γράψει την μουσική για ένα τραγούδι με τον ίδιο τίτλο (Aux Armes Et Cætera) πάνω στους στίχους της Μασσαλιώτιδας. Και το τραγούδι είχε δώσει με τη σειρά του τον τίτλο του τελευταίου του δίσκου.
Το Aux Armes Et Cætera δεν πέρασε φυσικά απαρατήρητο. Ξέσπασε σκάνδαλο. Οι πατριώτες απείλησαν να τον δολοφονήσουν. Ο Σέργιος ήταν υποχρεωμένος να τη βγει στους αντιπάλους του κατά κάποιο τρόπο από τα δεξιά:
*
bonus
*
Δεύτερο bonus, χάρη στην Ειρήνη (μέσω):
6 σχόλια:
!!!!!!!!!
11 μερες καθυστέρηση ειναι πολλές.
εγω θα ελεγα να γινει ενα τεστ.
καλου-κακού διοτι.
Αχ, ο Μπαντεν Πάουελ...
Που ειναι ο Πετεφρης?
Έλα ντε! Πονάει το χέρι του; Είναι διακοπές; Μου λείπει κι εμένα. Ό,τι και να κάνει πάντως καλά καμωμένο.
Χερι πονάει λιγοτερο.Αλλά πήγα Σαλονίκη προψε και γύρισα με γαστρεντερίτιδα.Πυρετό πολύ, νηστεία τρελή, σήμερα μόλις σηκώθηκα γιά να ιδώ τα mail και ξαναπίπτω
στον εργώδη χώρο των τέως ανδρών
που μέντες κλάνουν σε κάθε πυρέτιο
μνήσκουν με αγυρτών αναμνήσεις (τοτε θα ήπρεπε "οχι" στερρώς να λέγω,άλλοτε να μη ξανάλεγα τη λέξη "τρελόμουνον")
διότι ποιητής πρέπει απλώς να δηλώνεις. Εάν όχι, τότε σε λυώνουν οι στίχοι στους οποίους δεν ενέδωσες
και γίνεται ένας κακός χαμός.
Γκαχαγκούχ, γκλου, γκλου γκλου.
Δημοσίευση σχολίου