πετεφρής: ΤΟ ΦΙΛΗΜΑ

Εκείνη έμενε ακίνητη ώσπου Εκείνου η λαιά άγγιξε την ράχη της παλάμης,μια κίνηση που είχε πρωτοδεί στο Ζαγκλιβέρι, εκδρομή συμφοιτητών και η Ζάλγκα υποτάχτηκε επί δίμηνο στις αυστηρές ριπές του Ζιναλάβετς εξαιτίας του αγγίγματος, που κι αυτός το είχε μάθει από την εντέλεια της Ζαφείρως της κουτσοδόντισσας η οποία ενίοτε τον έκρυβε στο αποθηκάκι του σπιτιού του θείου της ο οποίος την εβάτευε έναντι φιλοξενίας.
Μόλις η ράχη ραχούλα ανέπνευσε τα ευειδή και κυοφορούντα οίστρο δάκτυλα(ιδαία ιδέα) του Εκείνου, δάκτυλα μαγεμένα από το στήθος το μισό της Αληβόνας, τα δύο ημίσεα πάκια της Καρκασσίνης,τα λαιμά τα λαιμουδάκια τις λαιμαριές της Κόχνας της Ζβρόχνας της Πεπίτας με το μυτερό πηγούνι,θυμήθηκε άλλα αγγίγματα του Λάφκου, του Μαντάρεως, των αδελφών Πριτσινέλλα, του παπά του γεροντάμαλου εκ Κιρκασίας δίπλα στο αναγνωστικό, του υπουργού Ντουνέκα και του εναλλακτικού Κτάκη(εκ του Θεοφυλακτάκη)άντε ξανά μανά ο οίστρος το επίφοβο ντουμάνι των αισθήσεων πήρε να γυρίζει όπως του Ντεριντά και όπως του οργανικού διανοούμενου ή ψόφια αύρα, οπότε πλησίασαν αμφοτέρων τα χείλη και σμίξασι τα τετραπαγή και ραγαδιασμένα, τα ιψενικώς υστερικά. Εάν δεν είχαν μνήμη όλα θα ξέφευγαν των οικείων ελέγχων ,αλλά Εκείνη εζήτησε την ουράνια συνδρομή του Μπίκλοξ, της Νεράντζως, του εξαδέλφου Χαραλαμπάκη, του Τάσου, του Τάσσωνος, του Αλέξη, του Στέφανου, του Ιουλιέτου, της Χαράς, της Κουρτάκλας και του Πείσωνος που ήσαν όλοι μάγοι στο φιλί, ενώ Εκείνος παρέπεμψε τα υπόλοιπα στον Θωμά τον Γκρού, στην Τερανάδιτς, στην Αλλοία, στην Πασχαλίνα, στην Μαρία, στην Μαρία του Κρανίδη, στην Μαρία των διδύμων που νήστευαν.Με την τεχνική πάντοτε της αμείλικτης Καρκασσίνης, δι΄ό και ήταν η μόνη μονάχη μοναχή με δύο αναφορές στο παρόν φωτεινό, αισιόδοξο και ατσούμπαλο κείμενο λογοτεχνικού στόχου.
Κι έτσι, λαμπρώς επέτυχε το φίλημα Εκείνης και Εκείνου, μέρα που ξημέρωσε αγοραία,πολύ μακριά από το Μανιάκι όπου ο Μπραϊμης εφίλησε τον Παπαφλέσσα, δυό βήματα από το τρελάδικο της Κέρκυρας όπου ο Μητσάκης το ονειρεύτηκε.