Σήμερα κατάλαβα γιατί αισθάνομαι ασφαλής με εσάς τους τέσσερις. Επειδή δεν θα απορούσατε εάν σας αποκαλούσα τέτταρες. Επομένως και Τατάρους. Κι όταν, σβήνοντας την πρωινή φωτιά με το υπόλοιπο από το τσάι και με μπόλικο κάτουρο, γιά να μαζέψουμε την γιούρτη και να ξαμολυθούμε στην στέππα, να βρούμε το γιατάκι του Γούφα με την ζαφειρένια γάτα δίπλα στον τάφο που έσκαψε από οκτώ ετών να τον περιμένει, όταν τότε σας δηλώσω πως
η φύση είναι κακή, χειρότερη εμού και κάκιστη, το πιο οργανωμένο σύστημα αισχρότητας και εχθρότητας που μπορεί ν΄αντέξει ο πλανήτης,ενώ ο άνθρωπος από σπόντα και από τύχη, διαπράττει εν τη αβασανίστω κακία του και κανένα καλούδι
ο Σαραόσας θα ελέγξει τα φούιτ της ανάσας μου, ο Κουκουζέλης θα βαπτίσει τον Χοιροβοσκό του μάγματος επισπεύδοντα, ο Μπερεκέτης θα μας χαμογελάσει και θα ξανακλειστεί στην χοάνη του, ενώ του Χοιροβόσκη το αντίδωρο στον Κουκουζέλη, θα είναι ο Ηλίας Μηνιάτης ,τυπωμένος ανάποδα, από γελοίο σφάλμα του Γλυκά του εξ Ιωαννίνων, ότε μιά πειραχτήρα βενετσιάνα τον χάιδεψε όπως ήθελε κι όχι όπως μπορούσε.
18/2/09
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
Να είστε καλά, πετεφρή.
πάλι καταφερες και ανακάτεψες την τράπουλα μαγικά, και τα σημαδεμενα τα χαρτια βγηκανε γνήσια...
στο κείμενο, στο κείμενο όμως...
στην τσόχα, στην ''καμμένη γωνιά'', τον έστριβες ανήσυχος τον προβολέα να γυαλίσουν οι νυχιές στον Άσσο και σε τσάκωσα.
Πού υπογράφω;;;;
Καμμένη γωνιά, Όλγας με Συνδίκα - τώρα κατάλαβα πώς κάηκε...
Σ;0)
(ο θείος Ντοτογιέκι απέθανεν, ζήτω ο θείος Γουφ ο .....σέξτος;;;;;;;)
Πχοιές νυχιές στον άσσο! ολόκληρη η τράπελα ήντονε νυχιασμένη-η μόνη φορά που συνεργαστήκαμε με τον Εγκέζωνα αρμονικά.
Επίσης Ιάννη να θυμηθείς και πώς εκάμνομεν τους γκουρούδες: με τράπουλα στο κεφάλι, να φαίνεται το φύλλο μόνον στον απέναντι και μιά καλή ανταύγεια από φωτιστικό ή κάτι γυαλιστερο, και να τραβάμε φύλλο φωνάζοντας:
είναι, είναι είναι...δενμπορό... βασανίζομαι...μεγαμειτοκάρμα του....είναι το ...δυο, όχι το τρία...μπαστούνιναι μπαστούνι...
κι αφτό γινότανε και με τα 52 χαρτιά, οπότε ο άλλος έφευγε σίγκουρος ότι ήμεσθεν μυημένοι αγιουβέρδες.
Η "καμμένη γωνιά" κάηκε πρίν την κατοικήσω, Καττή,δηλαδή πρίν τον Οκτώβριο του 1970(έμεινα έως αρχές του 72 οπότε πήγα Κριεζώτου 4, απέναντι από το 5ο.)Ηταν Όχι Συνδίκα, αλλά αγίου Σεραφείμ 9.
Και κάτω αριστερά, ο σινεμάς Στούντιο που έγινε μετά μπόουλινγκ.Στο διαμέρισμα αυτό έγινε η πρώτη συζήτηση γιά το περιοδικό "τράμ".
Α,θα είμαι περαστικός από Σαλονίκη γιά καμιανώρα σήμερα το μεσημέρι.Δεν θα κατεβώ από το καρο.Θα αφήκω την Φαραόνα και θα γυρίσο.
to περιοδικο το τραμ.. βέβαια.
η καταδικη μας ειναι να επιπλεουμε στον αφρο των παρελθουσών ημερών, σαν βαπόρια που και στερια να γινει η θαλασσα, η ασπρη γραμμη πισω τους μενει αφροκοπώντας μεχρι αυτα να καταλήξουν στα διαλυτήρια.
ΚΑΤΗ
εισαι παλιουτσικος κ'εσυ τελικα πουλακι μου..
Είναι κοντά στο σπίτι της αδερφής μου, και πώς να μού ξεφύγει τέτοιο όνομα; Άλλωστε υπάρχει ακόμα, και ως ταβέρνα (ή καφέ; θα σάς γελάσω) και ως σημείο αναφοράς - ραντεβού
Σ:ο)))))
Ο PAUL CELAN έδωσε το παράδειγμα.
Ποιός θα τον ακολουθήσει;
ΑΟΥΝΤΟΥΑΝΤΑΡΙΑ
Τον ακολουθησε ο Mahmoud Darwish.
Δεν σας φτανει αυτός?
I Come From There
Mahmoud Darwish
I come from there and I have memories
Born as mortals are, I have a mother
And a house with many windows,
I have brothers, friends,
And a prison cell with a cold window.
Mine is the wave, snatched by sea-gulls,
I have my own view,
And an extra blade of grass.
Mine is the moon at the far edge of the words,
And the bounty of birds,
And the immortal olive tree.
I walked this land before the swords
Turned its living body into a laden table.
I come from there. I render the sky unto her mother,
When the sky weeps for her mother.
And I weep to make myself known
To a returning cloud.
I learnt all the words worthy of the court of blood,
So that I could break the rule.
I learnt all the words and broke them up,
To make a single word: Homeland....
Δημοσίευση σχολίου