*
A. Πετεφρή έλλειψις, τέχνας κατεργάζεται:
1) Εισαγωγικά, η φαναριέρα και η παγωνιέρα.
2)
"Μη μου ανησυχείτε. Οι Αποχίτες δεν έχουν όλοι τα χρόνια μου. Δεν είναι όλοι για μπάτσες και για μελαγχολίες. Εχουν ελπίδες, αισιοδοξία, μέλλον. Θα γυρίσουν στο μαντρί, θα ψηφίσουν με βαριά καρδιά, βρίζοντας και βογγώντας, αλλά θα ψηφίσουν."Για τις ευρωεκλογές.
3) Ένα κάπως μεγάλο παλιό ποστ.
*
B. Μερικές ατάκες από τον κινηματογράφο.
...fat, drunk and stupid is no way to go through life son.
*
Γ. Αυτό που θέλω είναι κάτι εξαιρετικά σαφές που περιβάλλεται από πυκνή ομίχλη.
If the river was whiskey and I was a duckhesitation blues
I'd swim to the bottom and never come up
Tell me how long do I have to wait?
Can I get you now baby or must I hesitate?
*
Δ. Acropolis museum: and now for something completly different.
Ο τίτλος του άρθρου μου φαίνεται καίριος, μια παρατήρηση που δεν μου είχε περάσει απ το μυαλό: "Το κακό οικόπεδο κάνει το καλό αρχιτέκτονα". Ελεμένταρυ."Αν υπάρχει ένα έργο μνημειακής αρχιτεκτονικής αληθινά σημαντικό στην Αθήνα των τελευταίων 50-τουλάχιστον!-χρόνων, σίγουρα αυτό είναι το νέο Μουσείο Ακροπόλεως. Μιά ρωμαλέα, στιβαρή κατασκευή που ενσωματώνει στο κορμό της την επίγνωση του ρόλου που ένα τέτοιο οικοδόμημα παίζει όχι μόνο σα στέγη των λειψάνων ενός σπουδαίου μνημείου αλλά και σαν επανάγνωση αυτού του ίδιου του μνημείου με νέους όρους."
Το δε θείο τραγί, ήδη από το 2007, έχει πάρει θέση, για την πολυκατοικία μπροστά στο μουσείο:
"Κάποτε, σε αυτόν τον τόπο, η αντίδραση για την αντίδραση θα πρέπει να παύσει. [...] Το τριώροφο, το οποίο, φαντάζομαι, θα απεχθανόταν ψυχή τε και σώματι ο συνετός τε και σοφός Τσαρούχης, [...] έργο του Κουρεμένου και τρέχα γύρευε ποιανού τυχάρπαστου πολιτικού που έδωκε την άδεια για να ανεγερθεί εκειδά, κάτω από τον ιερό βράχο, διακόπτοντας την απρόσκοπτη από τα παρακείμενα προάστια θέα στην ιερά κλιτύ και το θέατρο του Διονύσου ...είναι τελείως έξω από την λειτουργική του χώρου, άσχετα από την ανάπτυξη ή όχι του Νέου Μουσείου, με τον γνωστό εξωφρενικό του εξώστη."
[Λυπάμαι που δεν μπορώ να αποδώσω και τυποτεχνικά το ποστ , αλλά μια βόλτα ως εκεί είναι εύκολη]
Οι δυο φωτογραφίες του μουσείου από τον RobW (ή Rob Wallace)
*
Ε.
- Μετανάστης μου έφαγε τη σειρά στο σούπερ μάρκετΠερί μεταναστών: Ένα και δύο.
- Μετανάστης μου έκλεψε μισό ευρώ στα ρέστα
- Μετανάστης πέρασε δίπλα μου και με λοξοκοίταξε
Είναι πιθανό ότι σε εκατό χρόνια από σήμερα, κάποιοι θα τραγουδούν μαζί με τον Dylan: "I pity the poor immigrant" και θα έχουν κατά νου την Ελλάδα. Για την ώρα τίποτα καλύτερο από λίγο Dylan για να γλυτώσεις απ' τα ποικίλα μελιστάλαχτα ή δακρύβρεχτα που κυκλοφορούν στην ατμόσφαιρα.
*
ΣΤ.
Όταν κάποιος βγάζει το άχτι του σε οχτασύλλαβον τροχαϊκόν και πολυτονικό, τραβάει την προσοχή. Και πού αλλού θα έβρισκα, μεταξύ άλλων, τις λέξεις: σαπιοήθης,προπαταμαρτία,σουφρί,σκατοχαμούρω;
*
Προσθήκη 22/06/2009:
Ψεύτικε Εμσή...
δεν έχεις που να κρυφτείς
Το Γκέτο ξυπνά για τα καλά
έχεις πολλά να σκεφτείς
Υπέγραψες γραμμάτια
που δε μπορείς να καλύψεις
Εκεί που με ύφος έφτυνες
τώρα τρέχεις να γλύψεις
-μπλογκ "ΔΕ ΓΚΕΤΟ, έσκαψες το λάκκο σου ψεύτικε εμσι"
[Ευχαριστώ τον ανώνυμο φίλο που με ενημέρωσε, δες σχόλια.]
*
Και τέλος (Μέσω).
*
5 σχόλια:
Πολυτονικός μεχρι να μας βγει η ψυχή!
Έξοχωτικώς έξοχα!
ανα-επανάληπτο εύρημα το ταφογαμήσι,ευεργετικό!
Είναι ιδέα μου ή πρόκειται περι του ιδιου λογοτέχνη που μας σέρβιρε ρίμες του διαμετρηματος ενός...
"Ψεύτικοι Εμσήζ...
χωρίς ίχνος αρχίδια
κουνήματα μας κάνουν
και βρέχει στολίδια
ζητάνε πολλά
μα θα πάρουνε λίγα
τσιφλικάδες που πληρώνουν
για μια πούτσα κολίγα "
από το αλησμόνητο βλογ για τον σκεπτόμενο μπι-μπόη?
http://antiprosopevoume.blogspot.com
Αυτό δεν ήταν Μαραθώνιος. Σπάρταθλον ήταν. Έξοχον Δρά μου.
Ανώνυμε, σ' ευχαριστώ πολύ για τη διεύθυνση (θα συμπληρώσω το ποστ). Γουφαρίων, μερσί. Ηarman, papeerte!
"Μη μου ανησυχείτε. Οι Αποχίτες δεν έχουν όλοι τα χρόνια μου. Δεν είναι όλοι για μπάτσες και για μελαγχολίες. Εχουν ελπίδες, αισιοδοξία, μέλλον. Θα γυρίσουν στο μαντρί, θα ψηφίσουν με βαριά καρδιά, βρίζοντας και βογγώντας, αλλά θα ψηφίσουν."
Το βλέπεις κουμπάρε, όλοι για τους Πάσοκες δουλεύουνε πιά. Κι ο Alogo ακολουθεί το ρεύμα. Πάει ο "κεντρώος χώρος" (άν υπήρχε ποτέ τέτοιο πράμα).
Στο μπλέ μαντρί ("στη στάνη του Πανάγου") αναπτύσσονται δυνάμεις φυγόκεντρες, τα κατσίκια είναι σε κατάσταση προχωρημένης νευρικής κρίσης.
Τελικά, ο (ύστερος) Καραμανλής είναι η χαρά του Πασόκου. Μετά τις βουλευτικές εκλογές, όποτε γίνουν, αφού τον φάνε τσιγαριστό (και καλά θα πάθει) ο νέος ύμνος του ΠΑΣΟΚ θα είναι το Τούμπου Τούμπου Ζά του Γ. Μαρκόπουλου:
"Γι' αυτό ν' ακούς τις συμβουλές του γέρο μπροστοτράγου, που φάγαμε εψές αργά στη στάνη του Πανάγου".
Δημοσίευση σχολίου