Σέζαρ Καμάργκο Μαριάνο και Ρομέρο Λουμπάμπο. Αντίδοτο στην υγρασία του απογεύματος.
[…] Στη διάρκεια πολλών ημερών ο Οδυσσέας καθισμένος στην ακτή αφηγούνταν στην Καλυψώ τον Τρωϊκό πόλεμο. Μ΄ένα ξερόκλαδο σχεδίαζε στην άμμο τα στρατόπεδα και τις θέσεις. Κάθε φορά άλλαζε την αφήγηση ή τον τρόπο που αφηγούνταν. Η Καλύψω καθόταν δίπλα του σιωπηλή, μέχρι που ένα κύμα τάσβηνε όλα. Μια φορά του είπε η Καλυψώ: «Βλέπεις, αυτό κάνει η θάλασσα. Και θα ήθελες να εμπιστευτείς την θάλασσα;». Υστερα από κείνη την ημέρα ο Οδυσσέας δεν ξαναπήγε μαζί της στην αμμουδιά. Καθόταν μόνος στον βράχο τον πιό εκτεθειμένο στα κύματα κι έκλαιγε.[…]
3 σχόλια:
ευεργετικό ποστ κύριε χβ ..(και δεν αναφέρομαι τόσο στ'οβίντεο).
με στενοχώρησε που μια γυναίκα με έψεξε που δεν έχω προσφορά στο κοινωνικό σύνολο ενώ αυτή με τα λεφτά του γκόμενου της κάνι φιλανθρωπίες και σπονσοράρει τις καλές τέχνες.με το ποστ αυτό τη στέλνω απο κει που ξετρύπωσε..merci
Η Βιρτζίνια και τα "κύμματα" της μου ήρθαν στο νου... δεν παω καλά!!!
Ανώνυμε,
Αλλάζω την αφήγηση για χάρι σας.
Nα μην στενοχωριέστε που σας έψεξε.
Να χαίρεστε, και να μερσάτε -μυστικώς - αυτήν που σας έστειλε με τον τρόπο της, να γίνετε, όχι αυτός που είστε, αλλά αυτός, που εξ άπαντος θα θέλατε να είστε!
Στο κάτω κάτω, όλο και κάποιο ψόγο θάχετε, και σείς αμολύσει, σε κάποιον/αν αθώον-ινοτσέντε, semper justus et peccator:)
Παραμυθά,
Μια χαρά σε βλέπω!
Δημοσίευση σχολίου