19/2/10

Να μην λυπάσαι... (δι' εμπόριον στοιχειώδες) ...

ΜΠΕΡΕΚΕΤΗΣ ΣΡΑΟΣΑι (του προηγουμένου)

.....ουδέ να οργίζεσαι. Αυτή η χώρα θέλει κάτι να βγάλει (απ' το σεντούκι) και να πουλήσει, αλλά δεν ξέρει τι. Απ' τον καιρό τού διαφωτισμού προσπαθεί να επιβεβαιώσει το βλέμμα των άλλων. Μας έχουν μάθει μόνο το τι να αγοράζουμε: το βλέμμα τους. Κι εμείς, έτσι όπως μας φάνηκε φιλικό,  θα θέλαμε να μας το δωρίζουν για να τους το μεταπωλήσομεν. Αυτό έχει ένα παρελθόν, το ξέρεις. Ουδείς επίσημος φιλέλλην επολέμησε για χάριν των ψηφιδωτών τού Οσίου Λουκά, ουδέ για τον μανέ καληνυχτιάς (μείνε μακριά από αυτόν που θα ερωτευτεί στο πρόσωπό σου έναν άλλον ... κι όμως αυτό είναι ο έρωτας) – αριστερά μπαίνοντας στο ναό του Ηφαίστου, στο Θησείο, θα δεις χάραγμα με την τζίφρα τού Λόρδου Βύρωνος , (ήμουν κι εγώ εκεί θα αναφωνούσε ο καταπότης σκόνης κατευοδούσης χρονικά ταξίδια Άλκης, pro National Geographic ήρως τευχών εκ συλλογής κουπονίων τού ROL, 1965 και). Τζάμπα μάς τηνε κάνανε τη ναυμαχία τού Ναυαρίνου; Την αναβάθμιση ή την παίρνεις ή την χάνεις, φίλε μου (σου λένε), αν και, παρότι θέμα ειδικόν μεν, ενδεικτικόν δε, 5.000 αναβαθμίσεις κινητών είναι ο ετήσιος προϋπολογισμός τής (άκρως εις την πολιτιστικήν Ολυμπιάδα εμπλεγμένης) Ορχήστρας των Χρωμάτων που κινδυνεύει να κλείσει οριστικώς. Αλλά και πάλι τι μας νοιάζουν τα υβρίδια του δυτικού πολιτισμού; Εμείς είμεθα οι ρεμπέτες, οι γνήσιοι απόγονοι του Πυθαγόρα άλφα τετράγωνο συν βήτα τετράγωνο ίσον γάμμα τετράγωνο, ίνα μην είπω κι αν χιονίζει και αν βρέχει το … αγριογούρουνο αντέχει. Ας φορέσουμε τις περικεφαλαίες με τα λοφία τα σκουποειδή, και ου μα Δι’ …. δεν είναι για Καιάδα ακόμα - νομίζω το χιόνι κρατάει καλά στο Καϊμακσαλάν. Αυτό άλλωστε θα πει αναζήτησις της αρχαίας ημών δόξης ... τής εποχής των παγετώνων. Πάμε για σκι....



.... και μεταξύ μας, ουδένα φιλέλληνα καλέσαμε στον πόλεμό μας με τον μανέ καληνυχτιάς (ή με το  Περί Βασιλείου Τάξεως) .... πάντα προτάσαμε επισήμως τ' αρχαία αγάλματά μας. Έχομεν μίαν στοιχειώδη γνώσιν εμπορίου.

3 σχόλια:

Sraosha είπε...

Καλά τα λες, μάστορα.

γεράσιμος μπερεκέτης είπε...

Το έγραφα ον λάιν και με πρόλαβες πριν ολοκληρώσω το ποστ με τον μανέ...

Ανώνυμος είπε...

Ευφρόσυνη μελαγχολία. Πώς το καταφέρνετε;!! :))