-Δεν ξέρω, παράτα με. Άντε ρώτα το θείο Χρύσανθο....
Από το ΜΕΓΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΝ Χρυσάνθου επισκόπου Διρραχίου (1832, Τεργέστη, τυπογραφείο Michele Weis), το πρώτο έντυπο μουσικό θεωρητικό της νεοελληνικής, που αφορά στην εκκλησιαστική μας κυρίως μουσική. Ο Χρύσανθος ο Μαδυτινός ήταν ο εμνευστής της νέας μουσικής εκκλησιαστικής σημειογραφίας, ο θεωρητικός της, που μαζί με τον Χουρμούζιο Χαρτοφύλακα και τον Γρηγόριο Πρωτοψάλτη μετέγραψαν πλήθος μελών από παλαιότερες σημειογραφίες, και καθιέρωσαν ένα νέο σύστημα μουσικής εκπαίδευσης, με την αρωγή του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
στη συνέχεια:
Ηχώ, Κέλαδος (=θόρυβος ορμητικού νερού), Κτύπος, Ογκηθμός (=γκάρισμα), Φλοίσβος (ήχος από απαλό θαλάσσιο κύμα), Ροίζος (= σφύριγμα ταχέως κινούμενου αντικειμένου, πχ βέλους), Δούπος (=γδούπος), Πάταγος (=ισχυρός ήχος από σύγκρουση), Κλαγγή (= άναρθρη φωνή), Ζίγγος (=βούισμα εντόμου, ζουζούνισμα), Κραγή (=κράξιμο πουλιών), Βοή
Οιμωγή (=θρηνητική κραυγή), Φωνή, Στεναγμός, Λαλιά (=φλύαρο κελάηδημα), Ψιθύρισμα, Βροντή, Συριγμός (=σφύριγμα, σφύριγμα φιδιού),
Θρούς (=θρόισμα), Μηκασμός (=βέλασμα), Μύκημα (=μούγκρισμα βοδιού), Βρόμος (=βούισμα), Βρυγμός (=μούγκρισμα λιονταριού, τρίξιμο δοντιών),
Υλακή (=γαύγισμα), Ωρύωμα (ουρλιαχτό), Χρεμετισμός (=χλιμίντρισμα)
Ακούστε το σημείο αυτό και μαζί και την κατάληξη της φράσης από την Χορωδία του Συλλόγου Ιεροψαλτών υπό την διεύθυνση του αείμνηστου Άρχοντος Πρωτοψάλτη της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας Θρασύβουλου Στανίτσα (από τον διπλό δίσκο: Πέτρος Μπερεκέτης, σε επιμέλεια του μουσικολόγου Γρηγορίου Στάθη).
Και τώρα αναλογιστείτε αυτά που διαβάσατε καθώς θα βλέπετε στο παρακάτω βίντεο τον John Cage να παρουσιάζει το έργο του Water Walk στην δημοφιλή εκπομπή "I 've got a secret" του καναλιού CBS της αμερικανικής τηλεόρασης, (Γενάρης 1960). Και παραδόξως, το συντηρητικό (;), σαχλό (;) κοινό της ζωντανής εκπομπής δεν έκραξε. Το αντιμετώπισε ως ένα έξυπνο αστείο. Ο Cage όμως, καθόλου υπογείως, καθιέρωνε στο ευρύ κοινό την "Μουσική των Θορύβων".
7 σχόλια:
Roars Hisses Murmurs Creaks Shouts Explosions Snorts Mumbles Rustles Screams Crashes Grumbles Buzzes Groans Splashes Gurgles Crackles Shrieks Booms Scrapes Howls Laughs Wheezes Sobs
Σωστός, Alberich...
ευχαριστώ για την παραπομπή..
του αγαπητού Αλμπρεχτ διεφαγε η εκσής Υπερσύνθεσις
http://www.esnips.com/doc/a9cc0624-70fe-4e71-ab98-826ed0bacb70/09-Από-τον-Σοπέν-στον-John-Cage
κακώς και με τον κηδεμόνα του!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!
Καταπληκτική η υπερσύνθεσις αγαπητέ Ντράγιερ.Και ήχος καμπάνα.
Χρόνια Πολλά!!!
http://warpsmusic.com/mp3/cohb/04dark.mp3
και του χρόνου σε όλους.
Με εντυπωσιάζει (και μου αρέσει) που κανένας ήχος δεν πάει χαμένος. Και τα χειροκροτήματα και τα γέλια του κοινού είναι μέρος της σύνθεσης. Η υπαρξιακή δικαίωση των πάντων.
@kuk
"τα χειροκροτήματα και τα γέλια του κοινού είναι μέρος της σύνθεσης"
Ενδιαφέρουσα παρατήρηση!
Tα χειροκροτήματα και τα γέλια του κοινού είναι ότι η κορνίζα σε έναν πίνακα ζωγραφικής. Όταν η κορνίζα αλλάξει ο πίνακας - εν γένει - παραμένει ό ίδιος, συμπεραίνουμε λοιπόν ότι η κορνίζα δεν μπορεί να είναι μέρος του πίνακα (σκέψου ότι ο γηραιός και άκρως παράξενος Richter σταματούσε να παίζει με το παραμικρό βήξιμο, λέγεται δε ότι ο Jarrett απαίτησε να μη πετούν αεροπλάνα κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας του). Η κορνίζα σε ένα μουσικό έργο ονομάζεται αρνητικός χώρος [Ορισμός: Ο χώρος ο οποίος “περιβάλλει”, άλλως ο χώρος ο οποίος “δημιουργείται”, από ένα εικαστικό ή αρχιτεκτονικό έργο τέχνης, ονομάζεται αρνητικός χώρος (negative space). Ομοίως ένα μουσικό έργο μπορεί να “περιβληθεί” ή να “δημιουργήσει” ένα μουσικό αρνητικό χώρο]. (για περισσότερα εδώ).
Στη μοντέρνα μουσική (1900-70) εξωμουσικά στοιχεία ενσωματώνονται και αποτελούν μέρος μιας συνθέσεως (π.χ Ives, Cage, Kagel, τα πολύτοπα του Ξενάκη, το κουαρτέτο "Helicopter" του Stockhausen).
Δημοσίευση σχολίου