19/5/10

Πόθεν ο ήρωας του Σπήλμπεργκ, Ίντυ

Τον αρχηγό των Ισαύρων Λιγγινίνη
Δεν εξόντωσαν στο Κοτυάειον δυό Γιάννηδες
Απεσταλμένοι του Αναστασίου του Δικόρου
Στρατηγοί,ο Σκύθης και ο Κυρτός.

Ηταν μια δαιμονιώδης σύναξη ονομάτων
Λαμπρών καθώς τα φώτιζε γυμνό λεπίδι
Γερτών καθώς τα πρόφερε τσεβδός σαμάνος
Πυκνών καθώς της Ούννας τα μαλλάκια

(Ατίλας, Βλέδας Γνάυδαρις και Ρούνας
Αισχμάνος Αμβαζούκης Ορμιζάκ
Ατακάνος, Ελμιζούρ,Αηδάν, Ασκάν
Γουδουλγουδού και Χαλαζάρ

Αλλα κυρίως Ζόλβων και Σιγιζάν
Με κεφαλή τον βάρβαρο Αψικάλη)
Που έκανε όλη την ζημιά. Παρόντος
Του Ιουστίνου απ΄το Βεδεριανό.

Ο Λιγγινίνης, μίκρυνε μετά την ήττα
Κι ώσπου να τον πομπέψουν στον Ιππόδρομο
Όλοι θυμόντουσαν το παρατσούκλι του:
Τον λέγαν Ίνδη, κι έτσι τον κλάψανε.

Όπως εγώ, χαμένος στη βράση της μάχης
Όρια έκτου αιώνος, στου διαόλου το κέρατο
Θυμάμαι μόνον τον Ιντζουν Τζό, τον Ίνδη
Που σκότιζε τον ύπνο του Τομ Σόγιερ.

Κατά τα άλλα, πρόσληψη της Ιστορίας
Και άλλα, τραγικά και εύθυμα fragmenta
Απ΄τον Ευάγριο και άλλα άγρια θηρία
Του ιταμού αιώνος των μικρών Ούννων.

Δεν υπάρχουν σχόλια: