8/10/09

Fundamentals



[…]«Και τώρα οποία αναστροφή της καταστάσεως!Οι ομοφρονούντες συγγραφείς θεωρούνται ως καθολικοί, αλλ΄ οι ακολουθούντες αυτούς ως αιρετικοί. Οι διδάσκαλοι συγχωρούνται, οι μαθηταί καταδικάζονται. Οι συγγραφείς των βιβλίων θα είναι τέκνα της βασιλείας, οι ακολουθοί των θα υπάγουν εις την κόλασιν»(Commonitorium, κεφ.6). Ο Βικέντιος του Λερίνου ομίλει βεβαίως περί του Κυπριανού και των Δονατιστών. Αλλά και ο ίδιος ο Κυπριανός αντιμετώπιζε την ίδια κατάσταση. Η «αρχαιότης καθ’ εαυτήν δύναται να είναι μια αθεράπευτος προκατάληψις: nam antiquitas sine veritate vetustas erroris est (epist.74). Δηλαδή τα παλαιά έθιμα καθ’ εαυτά δεν εγγυώνται περί της αληθείας. Η αλήθεια δεν είναι απλή συνήθεια.[…]


Ο καλός Μπζεφταράς, το λοιπόν, γνωρίζει πως κατέχει μέρος της Αλήθειας και ποτέ ολόκληρη την Αλήθεια . Ωστόσο, παλεύει για να την γνωρίσει (με την έννοια του γαμέω –γαμώ = να την παντρευτεί, να την κάνει δική του ολοκληρωτικά) χωρίς αυτό να γίνεται ποτέ. Επομένως η σχέση του Μπζεφταρά με την Αλήθεια είναι ερωτική. Μυστήριο!

Αυτό που θα ήθελα να επισημάνω είναι δυό-τρία απλά πραγματάκια, τα λεγόμενα θεμελιώδη (fundamentals) της καλής ζωής. Ο ηλικιωμένος κύριος με το μουστάκι στο βίντεο είναι ο Ντοριβάλ Καϋμι. Εξαιρετικός τραγουδοποιός, μύθος για την Βραζιλία, έφυγε πέρυσι, ενενήντα τεσσάρων χρονών. Απλότητα, καπελάκι, μπλουζάκι με βεδάκι, και καλή διάθεση χωρίς πόζα. Εδώ διασκεδάζει οικογενειακά με τον φίλο του Αντόνιο Κάρλος Τζομπίμ στο πιάνο, τραγουδώντας μια δική του σύνθεση, Μαρακανγκάλια. Διαπιστώνω για μια ακόμη φορά, πως οι Βραζιλιάνες μινίνιες (μικρούλες), μια προσφώνηση για όλες τις γυναίκες, είναι ακριβώς όπως αρέσουν στον Κουκουζέλη. Με ωραίες φωνές, ρυθμό, μουσικότητα, διάθεση, συμμετοχή στα δρώμενα, και επίσης καλοψημένες (μουλάτες) στην πλειοψηφία τους. Πλούτος!

*Τις προάλλες, μιλώντας με τον Πετεφρή στο τελέφωνο, επέμεινα πως στο screenplay του φιλοσοφικού του λιμπρέτου, ο Μπζεφταράς και η Αλήθεια τελικά θα αναχωρούν πιασμένοι χέρι χέρι για τους ουρανούς. Ο λόγος είναι –καταπώς το βλέπω εγώ- πως αυτοί οι δυο μέσα στην ερωτική τους πάλη, πιέζουν το μυαλό για να δώσουν χώρο στην καρδιά. Ο καθένας με τον τρόπο του!

4 σχόλια:

kukuzelis είπε...

Χμφχ! Θαυμάσιο το κλιπ: Σαν Έλληνες που θυμούνται τον παλιό καλό καιρό.

Γεώργιος Χοιροβοσκός είπε...

Τόξερα πως θα σ' αρέσει. Ακριβώς σαν Έλληνες τότε που δε νόμιζαν πως ήσαντε φτωχοί

Γουφ είπε...

ε, ναι, ο Κυπριανός ετσι το αντιμετωπιζε το θέμα.΄Προφανώς εβαλε μυαλό στο παρα πέντε.

η Υπατία βεβαια, διαφορετικά.
Λέτε να τους εφταιγε αυτό?

Μπα... αλλού ειναι το φταιξίδι.
Αλλού!

Γεώργιος Χοιροβοσκός είπε...

Τηλέμαχε,
Η αλήθεια δεν είναι απλή συνήθεια.Είναι...Μυστήριο,Πλούτος,όπου ο καθένας συνεισφέρει με τον τρόπο του!

Και φυσικά δεν είμαι Δονατιστής;-)