Ο ήλιος στο παραθύρι, αντανακλάται ο ψευδής εαυτός!
Κοντά στη στεριά.
Μας βλέπουν.
Κινέζικο φτωχικό…
Η θέα από το σπίτι ενός φίλου του Πετεφρή!
Η κρεβατίνα
Φάβα…με μπόλικο κρομμύδι και μονοξυλίτη.
Πολύ-χρωμο μαύρο!
Λεπτομέρεια
Ξυλοδεσιά
Κάδρο στο περίπου.
Ο όφιδας
13 σχόλια:
παπαπα, πάρτο φίδι από δω μεσημεριάτικα!
Κατεβαίνοντας το ποστ σκεφτόμουν ποιος να το 'γραψε άραγε; Πού είναι αυτά τα υγρά τοπία; Το "ενός φίλου του Πετεφρή" δεν βοήθησε, αν και θα έπρεπε. Η ξυλοδεσιά με μπέρδεψε. Το φιδάκι με μπέρδεψε περισσότερο. Ένα εκατοστό χαμηλότερα το αίνιγμα λύθηκε. Εκ των υστέρων, απορία προκαλεί η απορία μου. Τα καταφέρνετε και με τα φίδια εκεί πάνω, ε;
χ.ζ.
Ασφαλώς αστειεύεστε.Δεν είναι τυχαίο πως στον Βιβλικό "μύθο" ο Εωσφόρος, αυτός που γνωρίζει τα πάντα, υποδύεται το φίδι. Εξ άλλου, ο μικρός ελαφιάτης "Τουήτυ" είναι τόσο χαριτωμένος. Τον χαϊδευα αφού μου φίλησε την μύτη με την διχαλωτή γλωσσίτσα του για να με γνωρίσει κι αυτός σφιγγότανε απο την χαρά του στο χέρι μου:)
kukuzeli,
Mε τα φίδια εκεί πάνω τα καταφέρνουμε. Εδώ κάτω, μας ζώνουνε τα φίδια;-)
Σιγά μην είχε δηλητήριο το φιδάκι...
O ελαφιάτης δεν είναι δηλητηριώδης ανώνυμε.
aαυτό είναι
΄΄το φιδάκι ο Διαμαντής΄΄
που
''όύτε τρωει, ούτε πίνει ουτε κοιμάται''?
orees foto by the way, san monastiri ena prama!
Εντάξει, έβγαλα και τα τελευταία άντερά μου μετά τις απαραίτητες διευκρινίσεις. Ευχαριστώ!
:)))
Στην πρώτη φωτογραφτία το παράθυρο που αντανακλάται ο Ήλιος είναι του δωματίου μου. Και έχει θέα την δεύτερη φωτοφτραφία. Από τότε που έχασα το φως μου έχω να τα δω. Τώρα μένω σε ανήλιαγο υπόγειο στην βορινή πλευρά με θέα δυό κατσίκες που ούτε αυτές βλέπω. Τις ακούω μονάχα όταν πίνουν νερό. Δεν ξέρω καν αν είναι κατσίκες ή... κάτι άλλο...
Αντώνη,
Του σοφού οι οφθαλμοί είναι εν τη κεφαλή αυτού, ο δε άφρων περιπατεί εν τω σκότει. πλήν εγώ εγνώρισα έτι ότι έν συνάντημα θέλει συναντήσει εις πάντας τούτους.
Δεν έχετε χιούμορ. Εγώ έχω. Αν και τυφλός. (Εδώ και 7 χρόνια)
Tυχερέ!
Χαίρομαι μ αυτά που ειδαν τα Μάτια σου.
Νάσαι καλά.
Φαραώνα,
Θάταν ακόμα καλύτερα άν ήμασταν μαζί με τον Πετεφρούκο και την δυνατότητα του να ενσωματώνει στον συλλογικό μύθο την παρουσία των ταβάδων, της φάβας, τις ξυλοδεσιές και τους όφιδες με μικρές δόσεις αληθείας μογγολικών παραμυθιών.
Οι φίλοι του, ξέρεις, δεν συμπαθούν τους θρηκευάμενους,τους διανοούμενους, και γενικά τους συνταξιούχους νεστοριοαρειανείζοντες. Για αυτό και μαστορεύουν καλό τραχανά.
Δημοσίευση σχολίου