12/11/09

Τα κανάτια

Πέρα από τον Μπαρμπαγιάννη Κανατά

Βρίσκεται φτυστός ο Ιωάννης εξ Ικανάτων

Μισός εργάτης και μισός απολειφάδι

Πολεμων που δεν υπήρξαν ένδοξοι

-των ζόμπηδων η αξία δεν μετράει σε κάτι

Παρεκτός το τρέξιμο, γι΄αυτό και φημίστηκε

Ένας άλλος κανατάς, ο Λούης στην πηλάλα-

Αλλά τουλάχιστον με τους ικανάτους

Ήξερες τι σε περίμενε. Αναίτιος ρόγχος

Μιάς διαφήμισης, βαρετή ματαιοδοξία και

Βατερή σάρκα λιπαίνοντας το απόγευμα

Του στρατοπέδου με αρτοκλασίες

Υπέρ του Μίθρα. Μήτε κανάτια, ουδέ

Ικανάτια. Είναι που τα κανάτια (ένας

Σπουδαίος τσουμπλεκιώνε όμιλος)

Βουβά και στυφά από ταις φούρλαις

Διακρίνονται επειδή διατήρησαν

Την πιό σπουδαία αρετή ενός φυλάρχου:

Την σιωπή φυλακισμένη στην κοιλιά τους

Σιωπή καμωμένη από άγλωσσες λέξεις

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

α! ο παππούς μου
μπαρμπα Γιαννη τον λέγανε
άγγειοπλάστης
έφτειανε σταμνιά
και προπολεμικα στο Αμερικα
μεταναστευσε

γυρισε πλούσιος αλλα
όλα τα φραγκα τα εχασε στο καπνεμποριο
ετσι ξανα
σταμνιά και κανατάκια επλαθε ως τα βαθεια γεραματα

μετα το εξήντα ομως
φυτρωσε παντου το πλαστικο
και ετσι ο διαδοχός του στον τροχο
το γυρισε στα πήλινα για τους τουριστες

στην δικαια κουπα και
τη λεγομενη σταμνα του Ξερξη
απο αυτήν
ξεδιψαγε λεει στις εκστρατιες του ο Μεγας Βασιλευς

ηταν ενα κανατι χωρις ανοιγμα
με μια τρυπα στον πατο
και απο μεσα ενα σιφωνι για να εισροφεί
οταν το βυθιζες στη στερνα

ωραια αντικειμενα
που τα ειχα στη βιβλιοθήκη μου
αλλα με τις μετακομίσεις
καπου χαθηκαν
εσπασαν
διαγραφτηκαν
και παν

Τσικλάγιο Αρρακίμπα