Αντέρως

"Βλέπω πως ριμάρισες το έρως με το καμπαλέρος"
είπε το πίτσκο στον ποιητή. "Δεν ξέρεις τη λεξη
ριμάρισες, άρα δεν είσαι εσύ που με ρωτάς"
απάντησε εκείνος "αλλα μιά πτυχή του τεραστίου εγώ μου".

"Ου φροντίς" είπε το ίτς ογλάν, το κωλοπαίδι.
"Μαθε λοιπόν" αναθαρρεί  ο πορνόγερος, οπου λατρεύει
καθε της ψωλής του ανάκρουσιν "ότι στοχεύω
σε ποίησι φίλων, καθ΄όσον η λέξη καμπαλερος
είναι γνωστή σε εξηντάρηδες και βάλε, σε κείνο
το τραγούδι με τα βουβάλια ολόγυρα. Από την άλλη,
το έρως αρέσει ως τύπος σε εθνίκια, αδελφές, ροδο-
μάγουλους ροδόσταυρους, ενώ το έρωτας,λατρεύεται
από  φτωχαδάκια αριστερούς που είχαν στασίδι
στις θεοβρώμικες μπουάτ του άλλου αιώνα.
Δεν έχουμε όλοι τα κέφια του Μάνου Ελευθερίου
και την ακατάλυτη σπαρίλα που υπάρχει στους αντίποδες
με τα μεσόκοπα ποιημάτια μοναξιάς και γάμησέ τα.
Αντί να γράψω,ω  ηλιθιο πεκινουά των στοχαστικών
προσαρμογών, πως γεροσάψαλο ψάχνει ουράνια
συναίνεση ή σάρκας ενέσιμο γονίδιο, παραθέτω
τα έρως- καμπαλέρος, να βγούμε από την υποχρέωση
ποτέ μη ξεχνώντας πως το αντέρως οδηγεί βιαίως
στην αντάρα, το άντερο γιά κοκορέτσι, σε έναν Αντρέα
και άλλες πλήρως αντιποιητικές γκαρσονιέρες.
Φύγε τώρα, μαλακισμένο, μετάδωσον την δόξαν μου".