Τρύκ (έτσι λέγονταν ενίοτε το φέιγ βολαν) τέλος του χειμώνα 1966 γιά μιά υπενθύμιση της ομηρείας των δεξιών στην Αριδαία. Κυκλοφορούσαν και βιβλία αυτών των ανταρτόπληκτων.
Το πλάνο (matrix) του ημιτελούς μυθιστορήματος "Πανταζής και Διπλάρης"που ανάρτησα πρίν χρόνια στο Petefris. Είναι προφανές ότι έμεινε άγραφτο ένα κεφάλαιο.
Πολύ περίεργη εξίσωση, αρχές του 1967,στην οποία κατέληξα μετά από τρία χρόνια υπολογισμούς. Τότε διάβαζα γιά το ακαδημαϊκό και ξεκουραζόμουνα με μαθηματικά. Αυτή η μαλακία υποτίθεται ότι τα τετραγώνιζε τον κύκλο. Δεν ξέρω γιατί και δεν θέλω να ξέρω.
1993, πρώτο χειρόγραφο και πρώτη ακυρωμένη παράγραφος των συνδετικών κειμένων στην "Λειτουργία του Ορφέα" του Μαρκόπουλου που ανέβηκε στο Μέγαρο, νομίζω το 1994. Το τηλέφωνο του Χρήστου Τσάγκα, μάλλον γιά να του προταθεί να απαγγείλει.
Πρώτη μορφή του κειμένου "Επιγραφικά",άνοιξη του 1974, που είδε εντέλει το φώς διαφορετικό, Γενάρη του 1977, στο τρίτο τεύχος της δεύτερης περιόδου του "τράμ".
3 σχόλια:
Να μη βιάσουν τις αδελφές σας οι Λαμπράκηδες; Είχα την εντύπωση πως η κυρίαρχη προτροπή ήταν τότε "να μη βιάσουν τους αδελφούς σας οι Λαμπράκισσες".
Απουσία σχολίων στο προσωπικό σας βλόγιον, συγχαίρω εδώ για τα προηγούμενα, και διατελώ ό,τι προαιρείσθε.
Δεν είναι υπέροχο;
η τρέχουσα έκφραση ήταν ότι πονηρές λαμπράκισες με δικτυωτές κάλτσες παρέσερναν τα ηθικά παιδιά του κατηχητικού σε έναν κατήφορο που μόνον ένας αδαμάντινος χαρακτήρας θα μπορούσε να μείνει αλύγιστος...
Διατελέσας εσείς, προαιρούμαι εγώ αυτός. Το αρχείο μόλις άνοιξε και όταν πεθάνω θα μείνει ατελώς ερευνημένο. Τουλαχιστον να προλάβω να γράπσω μερικά σχόλια, μη μου το κανουν σαν ερμήνευμα του Μαραντζίδη εδω μέσα...
...πως κελαηδούν οι άριθμοί...
...πως κελαηδούν οι αριθμοί...
Δημοσίευση σχολίου