8/9/09
Η Συμφωνία των Παιχνιδιών
Όταν βγήκε ο 984, νομίσαμε ότι έπεσε το Τείχος της Καφρίλας μαζί με του Βερολίνου: νέες φωνές, νέες μουσικές, νέες διαφημίσεις. Αν δεν κάνω λάθος (μάλλον κάνω λάθος και τα έχω κάνει σαλάτα), εκείνη την εποχή άρχισε να σοβαρολειτουργεί και το Μέγαρο, κι άκουγαμε τις διαφημίσεις του και χαιρόμασταν. Μια διαφήμιση (με τη φωνή του απαραίτητου Κωστάλα) είχε κι ένα αποσπασματάκι από τη Συμφωνία των Παιχνιδιών του Λέοπολντ (μπαμπά) Μότσαρτ. Μου είχε κολλήσει λοιπόν το θεματάκι. Δεν ήξερα τι είναι, δεν είχαμε και indernets τότες. Πάνε 20 χρόνια.
Μετά το Μέγαρο το κατέλαβαν και ταμπουρώθηκαν μέσα του ηρωικώς κάτι άμουσα εκτοπλάσματα από το Κολωνάκι, το Κεφαλάρι και την Πολιτεία. Ο 984 έγινε σαν τα μούτρα μας. Το Βερολίνο πήρε τον δρόμο του (βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο, μου λένε) κι εγώ -- που στο μεταξύ είχα ανοίξει πόλεμο με τα τζιν, τα καλσόν κι αυτά που φοράν οι μπαλαρίνες όταν τανύονται στις αίθουσες με τους καθρέφτες όπου μου απαγορευόταν ρητά η είσοδος -- έμεινα με την απορία: εκείνο το κομματάκι ήταν όντως από τη Συμφωνία των Παιχνιδιών;
Τα Χριστούγεννα του 2008 πήγα να πάρω κανα σιντί για τον ανιψιό (όχι τον γιο του ολντ μπόυ, ρε, τον άλλονα). Του πήρα και τη Συμφωνία των Παιχνιδιών. Από εκεί ήταν το κομματάκι τελικά.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Πόσο χρόνων ήσουν καλέ και σέκανε εντύπωση η συμφωνία των παιχνιδιών;
"Μετά το Μέγαρο το κατέλαβαν και ταμπουρώθηκαν μέσα του ηρωικώς κάτι άμουσα εκτοπλάσματα από το Κολωνάκι, το Κεφαλάρι και την Πολιτεία."
Κι όμως φίλε Σραόσα, το κοινόν του Μεγάρου είχε προβλεφθεί αρχιτεκτονικώς να είναι κάπως ... ένστολον. Θυμάμαι πριν ολοκληρωθεί το Μέγαρο, σε ένα περιοδικό εφημερίδος είχα δει μια σειρά από ζωγραφιστά προσχέδια των χώρων. Συνηθίζουν οι αρχιτέκτονες στα προσχέδια αυτά, για να προσδώσουν ζωντάνια, να αναμειγνύουν στους χώρους και σκίτσα ανθρώπων. Οι μεν άνδρες-σκίτσα ήταν όλοι με κουστουμάκια, οι δε γυναίκες-σκίτσα όλες με γουναρικό. Για να ξέρουμε, κι αν δεν ξέρουμε να μάθουμε, τι έχει ή τι οφείλει να έχει στο μυαλό του ο καθείς για το τι σημαίνει σοβαρά μουσική.
Ας μην ξεχναμε πως με οποιο μπαρμπα ιδιοκτητη Μεγαρου κατσεις τετοιο κοινο θα εχεις;-)
Επισης μη ξεχνας αγαπητε Γερασιμε πως κανανε οι αραχνες του 3ου μολις γιναν αλλαγες. Σαν να τους εκαψαν το παπιγιον και το γουναρικο(δε πιαναν και Arte βρε παιδι μου να ειναι ειναι ενημεροι περι του τι σημαινει επακριβως ο συνδυασμος ποιοτητας και ξαραχνιασματος;-)
Μετα το Μεγαρο η Ρουλα των ατεχνων(η Κορομηλα) και η Ρουλα των εντεχνων(η Μπηλιω)επελασαν κανονικα.
Αυτη ειναι η Ελλαδα(da-da-da;-)
για σκέψου...
και μετά λέμε πως θελουμε να σπάσουμε τον δικοματισμό!
τσ..τσ..τσ...
Δημοσίευση σχολίου