Εικόνα που την επήρα από τον Ρουσουνέλο, τον ερίφη καρβωνά, του οποίου η Καρβωνοψίνα φαίνεται πως είναι η γοητευτικη κυρία Φιλίνη, της οποίας πάντως το Χασαπάκι του Μάρκου βαθέως με απωθεί, επειδή του μοιάζει,το σάζι κρέμεται δίπλα στο βόιδι και κυρίως, τον έχει σαβανώσει (τον Μάρκο) με πεσκίρι. Οι κόκκινες ραβδώσεις δεν μυρίζουν αίμα, αλλά βαφή από πρινοκόκκι ή πορφύρα.
Φυσικά, πρέπει να λογαριάσουμε ότι τα χασαπάκια γίνονται διάσημα τέλη δεκαετίας του 30, όταν τα παγκόσμια έθιμα, όταν δεν επέβαλαν στολές, ευνοούσαν ταις πανταλόναις και συνθετικά χυτά υφάσματα, που τα ήλεγαν ραιγιόν.Η κεντρική ηρωίς λέγεται Βυζαντώ,δεξιά της η Φιλομήλα,αριστερά της η μόνη επιζήσασα, Τρυφλιώ Ζουγκαδίνου-Μερεμέτη,μοδίστα.
Οταν το ραιγιόν θριάμβευσε και ήταν έτοιμο το νάιλον, ο Αιζανχάουερ άρχισε να χαιρετά ους στρατηγούς του. Πρώτον το φαφλατά και παρορμητικόν Πάττον, του Πάττωνος, και περιμένει σειρά ο τζαχείλας Μπράντλεϊ, ρουτινιέρης, σαν γραμματέας νομαρχιακης. Τον άλλονα τον ελησμόνησα.
Αναρίθμητοι μικροί θηλυκωτοί , θηλυπρεπεις και θηλυγονικοί πόλοι, όπως το μακρόν άλφα όποτε ο Μάρκος άδει γιά το μπουζουκάκι και το ζεϊμπεκάκι,οδηγούν στην χοίρειο σφαγή παρ΄Ανναμίταις.
Προσώρας να θυμάστε αυτό το χασαπάκι,ώσπου η έρευνά μου να ολοκληρωθεί και να αποκαλύψει όρχιδας ενσωματωμένους στο κορμάκι της μπούτσερ γκέρλιδος.
1 σχόλιο:
Μες στη χασάπικη αγορά ένα χασαπάκι,
με την ελίτσα και τα φρύδια τα σμιχτά,
όταν με βλέπει και περνάω από μπροστά του,
τη μαχαιρίτσα του στο κούτσουρο κτυπά.
Τα μαγουλά του κοκκινίζουν και με σφάζουν,
η ομορφιά του μ’ έχει κάνει σαν τρελή,
με γοητεύει, με μαγεύει, με παιδεύει,
τον εσυμπάθησα, μανούλα μου, πολύ.
Έχει ένα μπόι λεβεντιά σαν τη λαμπάδα,
να ξέρεις, μάνα μου, τρελά τον αγαπώ
και όπως πάω, αν δεν τον πάρω, θα χτικιάσω,
γι’ αυτόνε, μάνα μου, στη μαύρη γη θα μπω.
Δημοσίευση σχολίου