22/9/09

Κόνιεφ και κόνιδες

Δεν θυμάμαι πότε υλοποιήθηκε σε στρατηγικό σχέδιο α λα Κόνιεφ η είσοδος φθειρών, ψειρών, κόνιδας και άλλων μικρών θηρίων στα ελληνικά σχολεία. Στο δημοτικό μας σχολείο, μεταξύ 1954- 1960, ενώ το μπάνιο ήταν μόνο κάθε Σάββατο σε σκάφη, το κεφάλι τρία σαπούνια και τα μάτια να τσούζουν απερίγραπτα, κι όλο το καθημερινό πλυσιμο στο μουσλούκι με κρύο νερό μόνον από τη μέση και πάνω, ενώ τα πόδια συνήθως στην βρύση της αυλής, ωσαύτως με κρύο νερό, δεν αποκτήσαμε ποτέ μας ψείρες. Λέρα, μάλιστα, είχαμε. Και γάριασμα.
Οποιος έπιανε ψείρες, αραιότατα, του έρριχναν πετρέλαιο στο κεφάλι, όπως κι όταν ήρχονταν συντάγματα κοριων, που ήθελαν κι αυτά τον πετρελαιά τους.Και ειδοποιούσαν το σπίτι του, από τον σχολίατρο.
Οι ψείρες εμφανίστηκαν οργανωμένες στα χρόνια των παιδιών μας, από τα τέλη του 70 και πάντα σε σχολεία. Υπηρχαν ήδη μπανιέρες και ντουζιέρες, καυτά νερά, υβρίδια ηλιακών θερμοσιφώνων και πληθος σαπουνιών, όχι μόνο άσπρα και πράσινα ή έστω τα Ερμής.
Οι συζητήσεις γιά ψείρες ήταν γεμάτες με προπολεμικές μαρτυρίες. Επομένως, σα να έζησα στο μάτι του κυκλωνα τωνψειρών και των κόνιδων.Ενώ δηλαδή πρίν και μετά οι ψείρες έκαναν δουλειά , στο μεσοδιάστημα ήταν μάλλον σε άδεια ο αντίστοιχος των όντων αυτών στρατηγός Κόνιεφ.
Ενώ δεν είχαμε ψείρες, το στόμα μας ήταν γεμάτο από τη λεξη μουνόψειρες, ένα είδος που ουδέποτε συνάντησα στις χαμηλές μου πτήσεις της νεότητας.Μετά το 1980 πάντως, δεν συνάντησα παιδάκι, δικό μου ή αλλουνού που να μη είχε ψείρες, τις οποίες και πολεμούσαμε με σκόνες και άλλα γιατρικά.Τι συνέβη λοιπόν;
Εφταιγε ο εμφύλιος που τις τρόμαξε; ήταν αστρονομικό φαινόμενο; έφταιγε το ροκ και το καλύψο; η μήπως οι ψείρες δεν μας ενοχλούσαν επειδή ήταν χωμένες στα μπακάλικα και τις τρώγαμε κατά λάθος, καθώς γλυστρούσαν από τα κανάβινα τσουβάλια μέσα σταις φακαίς και το υδράλατο βακαλάο;
Βοηθάτε, βουστάσιοι,που νομίζετε πως μόνον οι ψύλλοι χοροπηδάνε...

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μήπως είχε να κάνει με το μήκος των μαλλιών; λέω τώρα..

ΠΕΤΕΦΡΗΣ είπε...

Μπορεί, μπορεί...Ομολογώ ότι δεν το σκέφτηκα, αλλά καυόπιν ηρέμησα:

"ροκάς είναι αυτός που τα καταφέρνει στα δύσκολα και αποτυγχάνει απολύτως στα εύκολα"

ΜΠΙΛΗΣ, ΦΙΛΟΣ.

Γεώργιος Χοιροβοσκός είπε...

H σκόνη την οποία εγώ ενθυμούμαι ονομαζόταν "ΦΘΕΙΡΕΞ".

Καταπολεμούσε αποτελεσματικώτατα τις ψείρες τις οποίες κολλούσαμε ο ένας απο τον άλλο μιας και κοιμόμασταν στο ίδιο κρεββάτι δυο δυο οι συγγενείς για να καταπολεμούμε το κρύο.

Υπήρχε μόνο μια σόμπα πετρελαίου, ακόμα ο κόσμος δεν πολυγνώριζε τα οικονομικά, και το σημαντικώτερο,δεν νόμιζε πως είναι φτωχός.

Εγώ μια φορά τις κόλλησα απο ένα συγγενή που γαμούσε παράνομα μια παντρεμένη ταξιθέτρια.


Επίσης ένας θείος μου λαχανογορίτης
μας κοροϊδευε σαν ξύναμε τα καβατζιδάκια μας στα καλιαρντά: "Γιωργάκη πάλι τζουβές κολλήσαμε"

Συνώνυμο του "τζουβές" είναι οι "μανταβόσκες", αλλά αυτά τα γνωρίζανε οι παλιοί καλοί πούστηδες. Σαν τον θείο!

ΠΕΤΕΦΡΗΣ είπε...

"Δέν νόμιζε ότι είναι φτωχός"
Περιέγραψες όλην την δεκαετία του 50.
Δεν κόλλησες τζουβές. Πόθο να ξαναγαμήσεις είχες.
Απλώς σου συνέβη πρίν γαμήσεις, άνθρωπε που έχεις μέσα σου τον Θεό του Χοιροβοσκού.
Μη με ρωτάς πως το ξέρω. Εκεί ήμουνα. Απλως έπαιζα τον αποξυόμενο.
Μοιάζαμε διότι αφού.

Γουφ είπε...

φταιει που
Η ΨΕΙΡΑ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΣΤΑ ΠΑΝΥΓΥΡΙΑ

HELIASTER είπε...

Oi οικολόγοι θα νευριάσουν με το αντιψυρικό μένος της εποχής που εκφράζετε έκαστος γιατί όπως και να το κάνουμε και οι ψείρες έχουν δικαίωμα στην ζωή....Χρήζουν προστασίας,πόσο μάλλον οι μουνόψειρες που με την νεοείσακτη συνήθεια της αποτρίχωσης(Η ιστορία είναι κυκλική καθώτι πρώτες οι αρχαίες Ρωμαίες έθεσαν ομαδικώς τα ξυράφια παρα και ανάμεσα των γλουτών) τείνουν να αναδειχτούν ως είδος προς εξαφάνιση.. Ευτυχώς ο τρίτος κόσμος μας λοιδωρεί αντιτείνωντας στην απόλυτη ευμάρεια του κώλου την απόλυτη ένδοια σκατού...
(Sorry δεν ξέρω πως μου ήρθαν αυτοί οι συνηρμοί,κάτι άλλο ξεκίνησα να πω...)