Πετεφρής: BAXTERS GARDEN

Ένας χορευταράς βουστασιάρχης μου θύμισε την μάρκα Baxters "που ήταν ακριβή στην Αγγλία". Αλλά κυρίως με έβαλε σε εκείνο το τριπάκι μάταιης οικονομίας και αιματηρών συνδυασμών που τραβούσαν οι σπουδαστές στην Ιγγλιτέρα.Αυτό δεν γίνεται με κανέναν τρόπο στην Ελλάδα από Έλληνες.

Το πιό φτηνό είδος στα εγγλέζικα συνοικιακά πακάλικα ήταν τα αρνίσια πνευμόνια ,που θα θεωρούσαν σκυλοτροφή και γατοτροφή. Επίσης τα μακαρόνια, τουλάχιστον πρίν 30 χρόνια, επειδή ήταν ακόμη μέρος της "ηπειρωτικής δυσπιστίας". Να φανταστείτε πως παίνευαν τα κρασιά από το Κέντ.

Εγώ προτιμούσα την Κάμπελς επειδή τιμούσα τον Γουόρχολ. Με την πρόσφατη αρρώστεια μου, ανακάλυψα κάθε είδους σούπες, οπότε πήρα και Baxters.

Αποκάλυψη: δρούν μέσα μου όπως το τσιγάρο. Με εμπνέουν .Άρχισα να ξαναγράφω με κέφι και συνειρμούς. Διατηρώ ποιητικές ιδέες και ενίοτε τις πετυχαίνω.

Μιά παρατήρηση: συνήθως δεν είμαι ζοχάδας. Κακός είμαι. Μετά την σουπολαγνεία, έγινα άκρως νευρικός, τσιρίζω, αρνούμαι να εξετάσω τα επιχειρήματα του άλλου. Χωρίς να έχω δικά μου. Τρώω Χάιντς; ασταδιάλα.Μπάξτερς; αντεκαιγαμήσου. Κάμπελς; είσαιαπέραντοσμαλακοκαύλης.

Μάλλον πρέπει να το γυρίσω στά γιουβαρελάκια,προς επανάκτηση του αρχαίου ήθους...