Πόθησα να χορέψω χάλι-γκάλι, αλλά όταν κατάλαβα πως αυτό ήταν δυνατό μόνον με μπαστούνι, κατέφυγα στα εύκολα: στην σπέκουλα δια του λόγου. Λοιπόν, η Ιλιάδα (και όχι η Οδύσσεια) γίνεται άκρως κατανοητή, εάν δεχθείτε την ακόλουθη ερμηνεία:
Οι θεοί είναι ενήλικα άτομα.
Οι ήρωες του έπους είναι μικρά, κακομαθημένα, αβάσταχτα παιδάκια.
Τίποτε άλλο.
Μόνον παιδάκια τσακώνονται αφού ανταλλάσσουν απειλές του τύπου "θαφασχώμαθαδεις" ή "εμεναοπατέλασμουειναικαλύτελος". Και μετά την νίκη, αποκτούν τα όπλα του νικημένου.
Μόνον παιδάκια δεκατριάχρονα πηγαίνουν στον πόλεμο με τα τέκνα τους, ώστε τελικά να συνυπάρχουν, όπως ο Αχιλλέας με τον Νεοπτόλεμο.
Διαβάστε μιά ραψωδία βασταζόμενοι στα πτερά αυτού του πνεύματος, και θα με θυμηθείτε.
Και τώρα, πάγω να εύρω την κατάλληλη βακτηρία, ίνα χορεύσω. Κρίση έχουμε, βάστα με να σε βαστώ, να πελνούμε τον καιλό.
22/3/09
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Ο ρυθμός του χάλι-γκάλι
σ'έφερε σ'αυτό το χάλι.
The characters of the Iliad do not sit down and think out what to do. They have no conscious minds such as we say we have, and certainly no introspections.
"The bicameral mind of the Iliad"
http://www.julianjaynes.org/
Ο μόνος ενήλιξ της Ιλιάδος είναι ο αφηγητής.
Οι θεοί είναι έφηβοι από μυθιστόρημα του Κοσμά Πολίτη.
Οι ήρωες είναι παιδιά από μυθιστόρημα της Πηνελόπης Δέλτα.
Διάβασε μια ραψωδία με αυτό το σκεπτικό και πολλά θα εξηγηθούν.
Επίσης, ένας που το έκανε, αργότερα μίλησε με τον Χάρη Βλαβιανό.
Ο αφηγητής, Βαρβάκη, είναι μηχάνημα.Γεμάτο ευμενή στερεότυπα.Η εφηβικότητα των θεών είναι μιά ενδιαφέρουσα υποτίμηση του ρόλου της Θέτιδας και της Αθηνάς.
Ίσως ήγγικεν η ώρα να μιλήσουμε με τον Φρανσουά Βιγιόν...
Δημοσίευση σχολίου