Το άωλον ερατίζω
και περινίβεται η χλίβη μου
εις το βάλλος των νημενών.
Η αγχωνία ενός σμικτρού βάχου που αναβλυχάται
προφημεύει την έρχευσή των.
Και ήδη ναι!
Ο ορινίζων στεύει
απ' τους λωλοφρυγμούς του χόχλου:
"Οι Βάρδαλοι, οι βάρδαλοι......".
19/3/09
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
Σακατμένεις εριπώνυμος κονφί του τόγου, επαιρετός εζίφης της κραφής, αξιότολος συντέττης πήχων, σέξεων ουντ κορφασμών.
Σ΄ευγανιστώ, ακλιμέ μου Τεμπερφέτη!
Κρύβετε λόγια.Παραφυλά ο δενδιώνυμος!
Τσόλα την φουκούλα σου Τελιτζιάρνε. Κάε φίκτις!
Παρακαλείσθε όσοι "νέοι" γονείς διαβάζετε, γράφετε, σχολιάζετε σε ιστολόγια, να πείσετε τα παιδιά σας στο δημοτικό σχολείο να μην τρέχουν πανικόβλητα προς την έξοδο μετά τη λήξη των μαθημάτων όταν χτυπάει ο κώδων, λες και τους έχουν βάλει στουπί στον κώλο τους. Παρακαλώ διαδώστε το. Ευχαριστώ.
anasthod
Πώς τα λέτε anasthod...
Και πώς να τρέχουν;
ΤΑ ΣΤΟΥΠΟΚΩΛΑ
Οταν το παιδί θα τρέξει
πιθανόν και να κτυπήσει
ντρέπομαι να πω τη λέξη
μα θα γίνει σαν τη Βίσση
Περπατώντας το παιδάκι
σαν "σχολή των Αθηνών"
θα πετά τον ακινάκη
στο κεφάλι των γονιών
Μη τρελαίνεστε, γονέοι!
όλοι είχαμε παιδιά
μα το τρέξιμο εμπνέει
και παπά και παπαδιά.
Εχθεύω εν ίχνιστον δέαφος. Ουδνόλως απαυδιαίω τα μίχλιστα αυθέατα κάλη.
Δημοσίευση σχολίου