16/3/09

RaZzMaTaZz

"Είναι Σάββατο βράδυ και μετά από ένα μπουκάλι φτηνό κρασί το πρόγραμμα λεει ρέηβ πάρτυ στην dodgy άκρη της πόλης, σε μέρος όπου παλιά ήταν μάντρα αυτοκινήτων, ο πορτιέρης στρίβει ένα βουνό τρίφυλλα και στην είσοδο μας ψάχνουν για μαχαίρια. Καλωσήρθατε στη στρατόσφαιρα. Ψυχεδελιές και τα μυαλά στα στρόμποζ, φωσφοριζέ κόσμος, χορός μέχρι τελικής πτώσης, το πάρτυ γαμάει ασύλληπτα."

RaZzMaTaZz

*

Ακόμα δυσκολεύομαι να καταλάβω γιατί όσοι ασχολήθηκαν επισταμένα με τα ξενόγλωσσα είδη, έχουν καλύτερη αίσθηση της ελληνικής γλώσσας από μένα.

*

12 σχόλια:

Sraosha είπε...

Το πρόβλημα με τις 'so now' ιδιολέκτους όταν τις κάνουμε γραφή είναι πόσο γρήγορα και άγαρμπα παλιώνουνε τα κείμενα που παράγονται. Ενδεικτικά: σκέψου το 'Πατησίων' του Πρωτογερελλή -- κείμενο που κακογέρασε. Σκέψου τα εντιτό του Κωστόπουλου στο παλιό Κλικ και τη στήλη της Μαλβίνας στο Πλέιμποϊ της δεκαετίας του '90.

Εντωμεταξύ, από κάτω, στη δεύτερη στρώση της σπανακοτυρόπιτας, παραμονεύουν καλιαρντά (όπως στη σχωρεμένη τη Μαλβίνα) ή καλλιέπειες, ντελαλίστικα και γηπεδοσλάνγκ (όπως εδώ: 'τα μυαλά στα στρόμποζ', 'χορός μέχρι τελικής πτώσης', 'καλωσήρθατε στη στρατόσφαιρα' κτλ -- μόνο το 'γέλια-γέλια-γέλια', το ζαμπετικό 'λεβάαααααδια' και μια εκδοχή του 'δροσερά κορίτσια' λείπουνε).

Όλα τα παραπάνω παίρνουνε πολύ νερό, βεβαίως.

Ανώνυμος είπε...

καλα, ολο αποριες εχετε καπτεν....

εχουν καλυτερη αισθηση της γλωσσας απο εσας διοτι την χρησιμοποιουν απο ορθρου πρωίας μεχριν και φυλακην νυκτός και τούμπαλιν δια το σαλιωμα του τσιγαροχαρτου, στο στριψημον της παφούκας...

τσ τσ τσ... μα κατι αποριες ο καπτεν....

Γουφας ο Ντοντμπογκαρδατζο'ι'ντ Μα'ι'φρέντιος

ΥΣ
κατι ερώτηξα στο προηγουμενο νομιζω...

γεράσιμος μπερεκέτης είπε...

Νέον προσκύνημα βρήκες να σταυροκοπιέσαι. Καλά τα λένε ο Σραόσα και ο Γούφας. Πρόσεξε γιατί μέρα που 'ναι σήμερα θα προκύψει ως μεγαλύτερος έλληνας ο Τσιφόρος.

kukuzelis είπε...

"πόσο γρήγορα και άγαρμπα παλιώνουνε τα κείμενα". Χρειάζεται άρα μια ελάχιστη αναμονή. Η γυναίκα μου φάνηκε ειλικρινής, το κατά δύναμη. Κίνδυνοι υπάρχουν. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που διατρέχω είναι να μοιάσω με μέλος της επιτροπής που απονέμει τα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας :)

Γουφόφιλε
Ντοντμπογκαρντδατζοιντμαιφρέντ, πόσο δίκιο έχεις. Αλλά τι με ερώτησες; Να αποκαλύψω τα μυστικά των φίλων μου;

*

Sraosha είπε...

Μα θέμα ειλικρίνειας δεν ετέθη! Εστέτ παρατηρήσεις κάνω...

Ανώνυμος είπε...

οχι ολονών μαζι.
του ενού μας τάπες, τρίπαξ ημερησίως το καν-καν,
με τη σειρα, εναν-εναν για ναχει κ' ενδιαφερον

πεοχώρα τωρα στον Πετεφραδεστατο.
[χι-χι-χι...]

Γουφμπλογοδόκ Τορκίσνε΄ί ΄

Ανώνυμος είπε...

Θεά η νεανίς!

Και φίλη.

Ανώνυμος είπε...

Γι' αυτό μαθαίνω ζογκλερικά, είναι το εναλλακτικό μου σχέδιο για να γίνω διάσημη σε περίπτωση που δεν κερδίσω το κρατικό βραβείο λογοτεχνίας.

kukuzelis είπε...

@ Razz, :)

ΠΕΤΕΦΡΗΣ είπε...

Μετά τον Γεωργουσόπουλο, το χάος, αυτό έχω να σας ειπώ...

Ανώνυμος είπε...

"το πάρτυ γαμάει ασύλληπτα."
Πάντως, αυτή τη φράση την καμαρώνω.
Λίγα λόγια και σταράτα, με μια παράδοξη αίσθηση για τη γεύση.

Michael_Sc είπε...

Ό,τι καμαρώνει κανείς, καλό είναι.